De zeebodem is in deze provincie afwisselend zand met hier en daar wat rotsen. Voor Malaga en Benalmadena is de bodem relatief vlak en moet er een heel eind gevaren worden om grotere dieptes te vinden. Meer in het zuiden, bij Marbella, San Pedro de Alcantara loopt de zeebodem sneller naar grote dieptes en zijn ook riffen, rotsen en onderzeese bergen te vinden. Ten zuiden van Marbella bijvoorbeeld, meer bepaald zo’n 8 mijl voor Puerto Banus en Estepona, ligt een gigantisch rif. Hier stijgt de zeebodem van zo’n 70m diep op tot slechts 20 diep! De zeestromen die vanuit de Straat van Gibraltar komen brengen heel wat natuurlijk voedsel aan en zorgen ook voor nogal wat opwaartse stromen. Dit alles fungeert natuurlijk als een echte vis-magneet: de rotsbodem zijn het biotoop voor tandbrasem, tandbaars, amberjack, conger, allerlei soorten murenen, zeebrasem, rode schorpioenvis enzovoort. Grote scholen sardine, makreel, horsmakreel en ansjovis komen af en aan, en die staat op het menu van onder andere de blauwvin tonijn, little tunny, bonito…
Om 1000m diepte te vinden moet men zo’n 2 uur varen, ongeveer 30 mijl van de kust. Albacore, blauwvin tonijn, skipjack, dorado en zelfs marlijn is hier te vinden!
Top Soorten
Roze tandbrasem: een officiële Nederlandse naam heeft de dentex gibbosus (nog) niet, maar we hebben pink dentex vrij vertaald als roze tandbrasem. In het Spaans noemen ze hem eenvoudigweg sama. Deze prachtige roofvis kan meer dan 15kg zwaar worden. Z'n habitat is over het algemeen onregelmatige zeebodems met rotsen en kanten tot 200m diep. De beste manier om deze vissoort te vangen is natuurlijk aas of kunstaas slepen met de downrigger of driftend op dicht tegen de bodem vissen met natuurlijk aas. Hoewel deze vissoort hier heel het jaar door te vangen is, zijn de beste maanden januari, februari en maart.
Tandbrasem: De dentex dentex, het zilveren broertje van de sama is een zeer gegeerde roofvis die de kusten van de Middellandse Zee bewoont (tot maximaal 200m diepte). Op het menu van deze vis vinden we kleine vis, krab, weekdieren en z’n favoriet, de calamar, terug. Een levende calamar slepen, liefst met de downrigger, of stilliggend met dit aas vissen is dan ook uiterst effectief. Voor de doorzetters kan er ook gejigd worden. De tandbrasem kan heel het jaar door gevangen worden.
Blauwvin Tonijn: de Thunnus Thynnus kan meer dan 500kg zwaar worden, hetgeen deze soort zeer gewaardeerd wordt door de sportvissers. In Malaga kan deze ijzersterke vechter tussen april en september gevangen worden. De beste technieken zijn grote pluggen aan een relatief grote snelheid slepen, spinvissen of driftend vissen.
Tandbaars: beter bekend als de grouper in het Engels of mero in het Spaans, de tandbaars voelt zich het meest thuis op rotsbodems en verbergt zich graag in grotten die hij alleen verlaat om op jacht te gaan. Tandbaars vang je niet elke dag, maar als men met natuurlijk aas sleept op stilliggend vist, of als met vertical jigging doet, dan kan deze vissoort zeker gevangen worden.
Zeebrasem: de dorada is gegeerd om z’n culinaire waarde, maar bij de sportvissers is hij ook populair omdat hij niet makkelijk te vangen is. Ze zwemmen in scholen over de zeebodem op zoek naar allerlei schaaldieren, krabben enz. Het betere aas is grote wormen, krab en mossel. Omdat de zeebrasem een schuwe vis is, moet er fijn gevist worden (fluorcarbon onderlijn, kleine haken, lijnen laten afzakken, enz)
